Σκοπιμότητα της πρότασης

Βασική στρατηγική χωρικής ανάπτυξης της Δυτικής Αθήνας στο πλαίσιο και σε σχέση με το σύνολο της μητροπολιτικής Αττικής θα πρέπει να είναι η δημιουργία αυτοτελούς και διακεκριμένου αναπτυξιακού προτύπου, όχι ως ενδοχώρα του μητροπολιτικού κέντρου, αλλά ως ισχυροποιούμενη χωροταξική υποενότητα της Αττικής στο πλαίσιο μιας γενικότερης πολυκεντρικής οργάνωσης της μητροπολιτικής περιφέρειας. Έτσι η Δυτική Αθήνα θα μπορούσε να αποκτήσει σταδιακά αυτοδύναμη παραγωγική εξειδίκευση σε σχέση με τον καταμερισμό εργασίας στο Λεκανοπέδιο και την Αττική, συμπληρωματική μεν στο ενιαίο πολύπλεγμα του Πολεοδομικού Συγκροτήματος Πρωτευούσης, αλλά διακεκριμένη με βάση τα ενδογενή χαρακτηριστικά της περιοχής και τις εξειδικεύσεις και τους ρόλους που μπορεί να αποκτήσει σε μια δυναμική πορεία.

Η κεντρική ιδέα του Πρότυπου Καινοτόμου Σχεδίου Ανάπτυξης για τη Δυτική Αθήνα εντοπίζεται στην δημιουργία ευνοϊκού περιβάλλοντος από την Τοπική Αυτοδιοίκηση της περιοχής μας, ώστε να διαμορφωθεί μία νέα ταυτότητα για τη Δυτικής Αθήνα που θα ανταποκρίνεται στις ανάγκες και τις απαιτήσεις της εποχής μας, αντιμετωπίζοντας με πολυδιάστατες δέσμες δράσεων και σαφή χαρακτηριστικά καινοτομίας, χρόνια προβλήματα της περιοχής μας περιβαλλοντικού, οικονομικού και κοινωνικού χαρακτήρα.

Σκοπός της ολοκληρωμένης πρότασης είναι να αναδειχθεί η Δυτική Αθήνα ως η αστική περιοχή, μητροπολιτικού χαρακτήρα, στήριξης, εφαρμογής και προβολής «Πράσινης Τεχνολογίας» και «Πράσινων Υπηρεσιών» με την εφαρμογή πολιτικών από την Τοπική Αυτοδιοίκηση, φιλικών ως προς το περιβάλλον και τους πολίτες.

Ο σκοπός αυτός μπορεί να επιτευχθεί με ενδεδειγμένες ενέργειες των δήμων της Δυτικής Αθήνας όπου αφενός θα συγκεντρώσουν επιχειρήσεις και φορείς που έχουν οικολογικό θεματικό αντικείμενο και αφετέρου με οικολογικές παρεμβάσεις σε δημοτικά κτίρια και κοινόχρηστους χώρους θα καλυτερεύσουν την ποιότητα ζωής των πολιτών. Έτσι η Δυτική Αθήνα θα είναι αναγνωρίσιμη για τον οικολογικού χαρακτήρα ανάπτυξης ενώ τα θετικά αποτελέσματα θα είναι ορατά σε πολλαπλά επίπεδα: α) οικονομικό (τόνωση της τοπικής αγοράς με νέες δραστηριότητες), β) κοινωνικό (αναβάθμιση κοινωνικών εξυπηρετήσεων και υποδομών, χρήση νέων πηγών ενέργειας κλπ) και γ) περιβαλλοντικό (διαμόρφωση χώρων αναψυχής και πρασίνου, χώρων στάθμευσης αυτοκινήτων, μείωση ρυπογόνων πηγών κλπ).