Το Πάρκο Περιβαλλοντικής Ευαισθητοποίησης “Αντώνης Τρίτσης” αποτελεί έναν χώρο πρασίνου μεγάλης σημασίας για τη Δυτική Αθήνα, ο οποίος μπορεί να γίνει πόλος έλξης για πολίτες από όλη την Αττική και να συμβάλλει αποφασιστικά στην τοπική ανάπτυξη.

Πρόκειται για ένα χώρο μοναδικής οικολογικής αξίας και ομορφιάς, έκτασης 1150 στρεμμάτων, με πλούσια χλωρίδα και πανίδα. Ειδικά στον υδροβιότοπο του Πάρκου φιλοξενούνται περίπου 145 διαφορετικά είδη πτηνών.

Ο ΑΣΔΑ και οι Δήμοι Αγίων Αναργύρων – Καματερού και Ιλίου από την πρώτη στιγμή της δημιουργίας του Πάρκου είναι παρόντες και έχουν σταθερή συμβολή στη διαμόρφωση του αρχικά και τη λειτουργία και συντήρηση του στη συνέχεια μέχρι σήμερα.

Ξεκινώντας από τις αρχές της δεκαετίας του ’90, που το Πάρκο ήταν σε κάκιστη κατάσταση με τόνους μπάζα και χωρίς ίχνος πρασίνου, η Τοπική Αυτοδιοίκηση υλοποίησε σειρά έργων που άλλαξαν πλήρως την εικόνα του χώρου. Μερικά από αυτά ήταν: υπαίθριο θέατρο, λίμνες, ύδρευση, άρδευση και συντήρηση του πρασίνου, εκδηλώσεις σε χώρους του, συνεργασία με περιβαλλοντικές Οργανώσεις που δραστηριοποιούνται στο Πάρκο.

Όλα αυτά έγιναν με πόρους της Αυτοδιοίκησης, γιατί η χρηματοδότηση ύψους 3 εκατομμυρίων Ευρώ που προέβλεπε η σχετική Προγραμματική Σύμβαση με το ΥΠΕΧΩΔΕ, δεν καταβλήθηκε ποτέ από το Υπουργείο.

Το 2008, λόγω μη χρηματοδότησης από την Πολιτεία του Φορέα Διαχείρισης του, το Πάρκο είχε μια εικόνα πλήρους εγκατάλειψης με άμεσο τον κίνδυνο της ολοσχερούς οικολογικής καταστροφής του. Ο ΑΣΔΑ και οι Δήμοι της περιοχής (Ίλιον, Άγιοι Ανάργυροι, Καματερό) κατέλαβαν μαζί με εκατοντάδες πολίτες το Πάρκο και συγκρότησαν Επιτροπή για τη σωτηρία του.

Μέσα σε 2 μήνες με έξοδα του ΑΣΔΑ και των Δήμων φυτεύτηκαν 3.500 δένδρα και θαμνώδη φυτά, άρχισε ο καθαρισμός του, αποκαταστάθηκαν οι βλάβες στην ηλεκτροδότηση, συντηρήθηκε το πράσινο, επισκευάστηκε η περίφραξη.

Στις αρχές του 2009 η κατάσταση στο Φορέα Διαχείρισης και το Πάρκο ομαλοποιήθηκε. Συνεργεία του ΑΣΔΑ και των Δήμων παρέμειναν στο χώρο και συνέχισαν να εργάζονται για τη συντήρηση και αναβάθμιση του.

Από τα τέλη του 2011 ο Φορέας Διαχείρισης του Πάρκου συγχωνεύθηκε με τους υφιστάμενους φορείς για τον Κηφισό και τον Ελαιώνα και έκτοτε δε λειτούργησε, με αποτέλεσμα η κατάσταση να γίνει κρίσιμη. Το Πάρκο βρέθηκε αντιμέτωπο με τον άμεσο κίνδυνο μεγάλης οικολογικής καταστροφής, λόγω της πλήρους εγκατάλειψής του από την κεντρική εξουσία.

Η χλωρίδα και η πανίδα του Πάρκου απειλήθηκαν, λόγω της έλλειψης νερού και της διακοπής ηλεκτροδότησης. Η στάθμη των λιμνών μειώθηκε σημαντικά και η ροή του νερού στο κανάλι που βρίσκεται στο Πάρκο κάποια στιγμή σταμάτησε.

Μια καταστροφή του πρασίνου και των υδροβιότοπων θα ήταν μη αναστρέψιμη και ανεπανόρθωτη. Αυτό βέβαια δεν μπορούσαμε να το επιτρέψουμε.

Γι’ αυτό, από την Πέμπτη 23 Αυγούστου οι Δήμοι Αγίων Αναργύρων – Καματερού, Ιλίου και ο ΑΣΔΑ, πήραμε την υπόθεση της σωτηρίας του Πάρκου ξανά στα χέρια μας. Συνεργεία των Δήμων και του ΑΣΔΑ εγκαταστάθηκαν στο χώρο και ξεκίνησαν άμεσα όλες τις εργασίες ποτίσματος, συντήρησης των υποδομών και του πρασίνου και κάθε άλλη ενέργεια που είναι απαραίτητη για την επιβίωση του Πάρκου.

Κεντρικό αίτημά μας προς το αρμόδιο το Υπουργείο Περιβάλλοντος είναι η άμεση παραχώρηση κάθε αρμοδιότητας για τη διαχείριση του Πάρκου “Αντώνης Τρίτσης” στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, με τους αντίστοιχους πόρους για τη συντήρηση και τη λειτουργία του.

Είναι άλλωστε φανερό ότι αυτή είναι η μοναδική λύση που μπορεί να διασφαλίσει μόνιμα τη σωτηρία και τη συντήρηση του μεγαλύτερου πνεύμονα πρασίνου στη Δυτική Αθήνα.

Τις θέσεις μας αυτές εκθέσαμε και σε συνάντηση που είχαμε με τη Γ.Γ. του Υπουργείου κ. Μ. Ευαγγελίδου. Θετικό αποτέλεσμα αυτής της συνάντησης ήταν η απόφαση για σύναψη Προγραμματικής Συμφωνίας ανάμεσα στο Υπουργείο και τον ΑΣΔΑ, ώστε να διασφαλιστεί η συνέχιση των εργασιών που ήδη ξεκίνησαν στο χώρο.

Τονίζουμε όμως προς την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Περιβάλλοντος ότι αποτελούν εσφαλμένη προσέγγιση του ζητήματος ιδιοκτησιακές λογικές για το Πάρκο από τον ένα ή τον άλλο κρατικό φορέα. Το Πάρκο επί της ουσίας ανήκει στους πολίτες της Αττικής και προφανώς κατεξοχήν στους κατοίκους της Δυτικής Αθήνας.

Διαχειριστικά το Πάρκο πρέπει να ανήκει σε εκείνον που μπορεί να το συντηρήσει και να το προστατεύσει αποτελεσματικά. Γιατί το Πάρκο “Αντώνης Τρίτσης” δεν είναι κενό οικόπεδο, είναι ένα ζωντανό οικοσύστημα και ένας μεγάλος, πολύτιμος χώρος πρασίνου. Αλίμονο αν αυτά απειληθούν λόγω των συνηθισμένων στην Ελλάδα γραφειοκρατικών αντιθέσεων περί αρμοδιοτήτων. Κάτι τέτοιο είμαστε αποφασισμένοι να μην το επιτρέψουμε.